امروزه نقش انرژي الکتريکي در زندگي بشر بر کسي پوشيده نيست. انرژي الکتريکي نه تنها تاثير مستقيم بر کيفيت زندگي انسان دارد، بلکه به طور غيرمستقيم و در عرصههاي مختلف زندگي نوع بشر نظیر تجارت، حمل و نقل، کار و رفاه نيز تأثیر شگرف خود را نمایانده است. مزاياي مختلف و مهم انرژي الکتريکي نسبت به ساير انواع، آن را به عنوان انرژي غالب و مورد پسند جامعه مبدل کرده است. سيستمهاي قدرت انرژي الکتريکي بعنوان بزرگترين و پيچيدهترين ساختار ايجاد شده توسط بشر، نقش توليد، انتقال و توزيع انرژي الکتريکي را بر عهده دارند و مجموعهاي از متخصصين ماهر و کارآزموده، بهرهبرداري، کنترل و طراحي اين سيستم عظيم را انجام میدهند. رشد جمعيت و افزايش رفاه اجتماعي، دو عامل عمده در جهت افزايش تقاضاي انرژي الکتريکي در دنيا بشمار ميروند که پاسخ به اين تقاضاي فزاينده، نيازمند ايجاد و گسترش زيرساختهاي جديد و نيز بهبود و افزايش بازده و بهرهوري سيستمهاي قدرت موجود است.
در کنار پیشرفتهای شگرفی که در سالیان اخیر در تمامی حوزههای مربوط به صنعت به همت متخصصین و دانشمندان کشورمان ایجاد شده است، هنوز شبکه قدرت کشور داراي مشکلات بسيار عديدهاي است. بر اساس ترازنامه انرژي ايران از هر 100 بشکه نفت خام وارد شده به نيروگاهها تقريبا 35 بشکه معادل آن به انرژي الکتريکي تبديل ميگردد و از اين 35 بشکه معادل نفت خام انرژي الکتريکي نيز بر اساس آمار وزارت نيرو نزديک به 20 درصد آن به صورتهاي مختلف تلفات، به هدر ميرود. در واقع از هر 100 بشکه نفت خام که به نيروگاهها وارد ميگردد، تقريباً 28 بشکه آن به صورت انرژي الکتريکي به دست مشترکين برق ميرسد. مطالعات دقیقتر، مشخص میسازد که سالانه نزديک به 50 ميليارد دلار از سرمايه انرژي کشور به صورتهاي حرارتي، مکانيکي و الکتريکي از مسیر نيروگاهها تا مشترکين نهایی تلف ميگردد. همین امر، لزوم توجه جدي به امر تحقيق و پژوهش در حوزه سیستمهاي قدرت را آشکار ميسازد.